Antrenörün verdiği imkanları, açtığı yolları görmeyen; kendini geliştirmeyen, ama geliştiğini zanneden bireyleri detaylı örneklerle analiz ediyor. Vizyonun eksikliği, kibir, sosyal medya körlüğü ve emeği değersizleştiren tavırlar, bu yazıda hem sert hem öğretici bir dille ele alınıyor. Bu yazı, sporcular, antrenörler ve sektörde kendine yön arayan herkes için bir uyarı, bir ayna ve bir rehber niteliğindedir.